ما چون دو دریچه روبروی هم                             

                               آگاه ز هر بگو مگوی هم 

                               هر روز سلام و پرسش و خنده

                               هر روز قرار روز آینده

                               عمر آینه ی بهشت اما..آه

                               بیش از شب و روز تیر و دی کوتاه

                              اکنون دل من شکسته و خسته ست

                              زیرا یکی از دریچه ها بسته ست

                              نه مهر فسون،نه ماه جادو کرد

                              نفرین به سفر،که هر چه کرد او کرد