-کسی را که امیدوار است هیچگاه نا امید نکن شاید تنها داروی او باشد
وقتی با بچه ها بازی می کنی سعی کن آنها برنده شوند
هیچگاه در دستگاه پیغام گیر تلفن پیام بی معنی و نامفهوم نگذار
وقت شناس باش
از افراد ناشایست دوری کن
در پول دادن به بچه هایت خسیس نباش
اصالت داشته باش
هیچ وقت به سیاستمداران اعتماد نکن
از حدی که لازم است مهربانتر باش
وقتی عصبانی هستی به هیچ کاری دست نزن
بهترین دوست همسرت باش
تا وقتی شغل بهتری پیدا نکرده ایی شغل فعلـیت را از دست مده
سعی کن مفید ترین و با احساس ترین آدم روی زمین باشی
از کسی کینه به دل نگیر
برای تمام موجودات زنده ارزش قائل شو
. انتهای سکوت من ابتدای غوغای انتظاری بود که منو تا تنهایی همیشگی برد
به لحظات غرور و جهالت اعتماد کردم تا ثانیه های عمیق دلتنگی رو ناخواسته پذیرا باشم
تپش های کودکانه قلبم به آه های سرد مبدل شد
. ترس و تردید به وادی شوق بودن ره گزید و انتظار واهی , شهامت موندن یافت
می خوام ثابت کنم. اما چه چیز رو , نمی دونم. ولی امروز از خودم می پرسم چرا
افلاطون می گوید :
به خود ِ خویش بازگرد و در خویشتن بنگر . و اگر ببینی که زیبا نیستی ؛ همان کن که پیکر تراشان با پیکر می کنند . هر چه زیادی است بتراش و دور بیانداز . اینجا را صاف کن و آنجا را جلا بده . کج را راست کن و سایه را روشن ساز و ... از کار خسته مشو .
کاریکلماتور
* سکوت عاشق شنیدن است.
* عمر خورشید به روشنی روز می گذرد.
* عاشق بادی هستم که مسیرش را به پرنده تحمیل نمی کند.
* زنبور عسلی که شیره گل قالی را بمکد دست خالی به کندو بر می گردد.
* واژه سلام متواضع ترین واژه ها ست.
* عنکبوت بدبین با تار خودس هم ته چاه نمی رود.
* وقتی بهار دید که با دست گلی انتظارش را می کشم بابت چیدن گل سرزنشم کرد.
* قلبم به احترام مهربانی کلاهش را بلند کرد.
* تمام مردم دنیا به یک زبان سکوت می کنند.
* آپاش به خاطر شادابی گل ها اشک می ریزد.
* باغبان به خاطر درختی که در بهار سبز نشد بازوبند سیاه بسته بود.
* دوری مردم صندوق های پست را به هم نزدیک می کند.
* پروانه ها را بین گل ها تقسیم کردم به هر گلی یک پروانه رسید.
* خورشید مچ شب را به روشنی گرفت.
* فواره سرنگون می شود ولی زمین گیر نمی شود.
* به یاد ندارم نابینایی به من تنه زده باشد.
ایمان داشتن یعنی دانستن این که هرروز یک شروع وآغاز جدیداست
یادم باشد ، حرفی نزنم که به کسی بر بخورد
نگاهی نکنم که دل کسی بلرزد
راهی نروم که بیراه باشد
خطی ننویسم که آزار دهد کسی را
یادم باشد که روز و روزگار ، خوش است
همه چیز روبراه و بر وفق مراد است و خوب
تنها دلِ ما دل نیست ...
آخر این عشق مرا خواهد کشت
عاقبت داغ مرا خواهی دید
دل پر درد فریدون مشکن
که خدا بر تو نخواهد بخشید !
ارزوم
در این تنهایی تنها و تاریک، خدا مانند
دلم تنگ است
بیا ای روشنی،ای روشن تر از لبخند
شبم را روز کن سر پوش سیاهی ها
دلم تنگ است
بیا بنگر،چه غمگین غریبانه
در این ایوان سر پوشیده واین تالاب مالامال
دلی خوش کرده ام با این پرستوها و ماهی ها
و این نیلو فر آبی و این تالاب مهتابی
شب افتاده است ومن تنها و تاریکم
و در ایوان تالاب من ، دیریست
در خوابند
پرستوها و ماهی ها و آن نیلوفر آبی
بیا ای مهربان من بیا ای یاد تنهایی